Acht maand geleden kocht ik als cadeau voor mijn pensioen een nieuwe Guzzi California.
Hij stond in de etalage van de dealer. Mijn vrouw stond er ook bij en vroeg mij of ik niet beter even wachtte met kopen om na te denken of ik geen eventuele miskoop zou begaan.
Nee, hij werd meteen gekocht. Hij werd gekocht met mijn volle hart én verstand. Als ik moet kiezen tussen hart en verstand koop ik meestal via mijn verstand (ook al is dat niet zo veel - uugh - opletten!). Maar hier was er geen discussie mogelijk.
Mijn laatste moto in mijn leven zou immers een Guzzi zijn. Voordien heb ik een tiental andere motorfietsen gehad maar sinds mijn twintigste wou ik ooit een California. 't Is gebeurd.
Ondertussen is zijn eerste groot onderhoud al enkele weken achter de rug.
Na 10.000 km heb ik nu zijn gewicht onder controle, alhoewel het soms oppassen blijft.
Mensen vragen mij waarom nu juist een Guzzi? Dan antwoord ik :"Daarom, punt aan de lijn".
Ik vind hem heel mooi, hij rijdt voortreffelijk, hij ziet eruit als Beethoven maar maakt muziek zoals Metallica. HIj is dus klassiek en modern tegelijk.
Het is mijn bedoeling om regelmatig hier een toerritverslag te maken van mijn rondrit én het rijgedrag van Gustaaf onder mijn achterste. Hoofdzakelijk start ik rondritten georganiseerd vanuit West-Vlaanderen. Die gaan meestal bepijld via Noord-Frankrijk. Prachtig. Ik ben eraan verslaafd.
Pakken mijn verslagen in dit forum teveel schijfruimte in, dan mag Jan er gerust de stekker uittrekken. Misschien niet nodig want tegenwoordig zit iedereen toch op Twitter, of Facebook, of wat dan ook van weet ik ooit.
Groetjes, Patrick
